حسین حجازی

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

در گوشه و کنار شهرها و روستاها کم نیستند افراد بزرگواری که خالصانه و بی ادعا برای رفع مشکلات مردم تلاش می کنند و منشأ خیرات در جامعه هستند، این افراد به تأسی از امیر مؤمنان حضرت علی(ع) مخفی و آشکارا در پی رفع حاجات مردم به ویژه مستمندان و محرومان لحظه ای درنگ نمی کنند و حاضر هم نیستند جایی نامشان برده شود از جمله انسان های پاکث سرشت مرحوم حسین حجازی است که از عنفوان جوانی به کارهیا خیر همت گماشت و تا آخر عمر این سنت خیر نبوی و علوی را دنبال کرد. با هم گوشه ای از زندگی آن مرحوم را مرور می کنیم. مورد اعتماد مردم تا جایی که دیگران به واسطه حضور وی در کارهای خیر مشارکت می کردند. مرحوم سید حسین حجازی چشم و مورد اطمینان علما و روحانیان در سال ۱۳۰۹ در محله مسجد حکیم اصفهان متولد شد. از همان آغاز جوانی در ۱۸ سالگی پا به عرصه امور خیر و کمک رسانی گذاشت. وی یکی از افراد سرشناس در بیشتر خیریه های اصفهان بود و مدت ۱۸ سال در هیات مدیره بیمارستان عسکریه فعال بود و کمک رسان افراد بی بضاعت بود و در راستای فعالیت های خود در عرصه سلامت با آزمایشگاه مهدیه اصفهان نیز در تعامل بود. همچنین مرحوم حجازی علاوه بر امور خیر در حوزه بهداشت و سلامت در امور خیری دیگری چون تهیه جهیزیه، مدرسه سازی و اشتغال زایی افراد بی بضاعت فعال بودند. مرحوم سید حسین حجازی که به گفته پسرش در سراسر عمر خود با انگیزه های مذهبی اولویت خود را به فعالیت های اخیر اختصاصی می دادند و در غالب خیریه ها از جمله خیریه حضرت ابوالفضل(ع) ویژه بیماران کلیوی حضور داشتند و شاید بتوان گفت در شهر اصفهان به عنوان خیری سرشناس امین مردم بودند تا جایی که بیشتر خیریه ها علاقمند به مشارکت پدرم برای جذب دیگر خیرین بودند تا جاییکه حاج آقا امامی تعریف کرده اند که اگر در خیریه ای اسم حاج آقا حجازی بود من هم در آن خیریه حاضر می شوم همچنین حضرت آیت الله صافی به پدرم در امور خیر اطمینان کامل داشته و ایشان را چشم و مورد اعتماد خود می دانست. او را در تخت پولاد به خاک سپردند.